เราใช้เวลาที่นี่ในการถ่ายภาพเล่นไม่นานนักก็เดินทางไปที่ดอยสุเทพต่อ เพื่อนมัสการพระธาตุดอยสุเทพ พระธาตุประจำปีเกิดของฉันเอง เราไปถึงเวลาใกล้เที่ยงพอดี กองทัพต้องเดินด้วยท้องเพราะฉะนั้นต้องสั่งอาหารแล้ว วันนั้นคนไปเที่ยงเยอะมาก คงเพราะมีงานซ้อมรับปริญญาที่เทคโนเชียงใหม่ ระหว่างรอบัณฑิตญาติๆก็คงเที่ยวรอ เพราะพระธาตุดอยสุเทพอยู่ไม่ไกลมาก
ระหว่างเดินจากที่จอดรถก็อดจะชิมลิ้มลองของโปรดอย่างสตอเบอรี่ไม่ได้ ก็หวานอมเปรี้ยวอร่อยดี แม้จะเทียบไม่ได้กับที่เกาหลีทั้งรสชาติและขนาด ทริปเกาหลีนี่ประทับใจลืมไม่ลงจริงๆ
เมื่อเดินมาถึงบริเวณร้านอาหารแล้ว หาที่นั่งได้ตามที่พอจะมีว่างเพราะคนเยอะจริงๆ เราก็สั่งอาหารมาดีกว่า คุณสามีเขาอยากลิ้มลองข้าวซอย แต่ฉันไม่ชอบรสชาติแบบนั้น เลยขอชิมส้มตำปลาร้าเชียงใหม่ข้าวเหนี่ยวไก่ทอดดีกว่า และก็ได้รู้ว่า ปลาร้าเชียงใหม่ไม่อร่อยเท่าไหร่ อิอิพออิ่มหนำกันแล้วก็ต้องไปนมัสการพระธาตุดอยสุเทพหน่อย วันนี้ั้งใจจะแต่งตัวสบายทะมัดทะแมง เลยใส่เสื้อยืดถนนคนเดินที่ช้อปมาเมื่อคืนกับกางเกงขาสั้น ลืมไปซะสนิทจริงๆว่าจะไปเที่ยววัด เลยต้องเปลี่ยนนุ่งผ้าถุงก่อนไปไหว้พระ ก็ไม่เป็นไร สวยไปอีกแบบ 55
ขั้นบันไดขึ้นไปนมัสการพระธาตุดอยสุเทพ มีหลายขั้นมาก ตอนขาขึ้นไม่รู้สึกอะไร แต่พอเดินลงมาจนสุดแล้ว ขาสั่นเลย จากนั้นก็พลาดไม่ได้ ที่จะไปเยี่ยมชมพระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ ก็ต้องใส่ผ้าถุงอีกเป็นครั้งที่ 2 และก็ไปถ่ายรูปภายในกัน เริ่มจะปวดขาแล้วละ
เที่ยวเสร็จกลับมาถึงในเมืองก็เย็นพอดี รถติดนานมาก เพราะคนที่มาพิธีซ้อมรับปริญญาก็คงออกไปพอดีเหมือนกับเรา หิวแล้วไม่รู้จะแวะทานมื้อเย็นที่ไหนดี ก็มองไปเห็นร้านจิ้มจุ่มน่านั่งอยู่ร้านนึง คนเยอะอยู่เหมือนกัน เลยลองเข้าไปชิมดู ไม่อร่อยเลย เพราะน้ำจิ้มแตกต่างจากบ้านเรา แต่ก็ไม่เป็นไร หิวแล้วกินอะไรก็ได้ทั้งนั้น วันนี้จริงๆตั้งใจจะไปเดินถนนคนเดินที่ไปตั้งอีกที่นึง แ่ไม่ไหวแล้ว ปวดขามากๆ คุณบิ๊กก็คงเหนื่อยแล้วเหมือนกัน เลยกลับไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้เราต้องเดินทางไกลไปปายกันแล้วละ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น