8 ธันวาคม 2552 ตื่นตอนเช้าพบว่าหมอกหนาน้ำค้างแรงมาก มิน่าล่ะ เมื่อคืนถึงหนาวจับใจ เรามองหาจุดที่เป็นไปได้ที่พระอาืทิตย์จะขึ้น แต่ไม่พบ ที่ไหนได้จุดพระอาทิตย์ขึ้นอยู่ดอยชมวิวกิ่วลมตรงที่มีดอกไม้สวยๆที่เราถ่ายภาพกันเมื่อเย็นนี้
เราต้องเดินไปถ่ายภาพพระอาทิตย์ขึ้น เพราะมีคนมาจอดรถขวางรถเราไว้เลยเอารถอกไม่ได้ รีบเดินมาก กลัวจะไม่ทัน พอไปถึงก็เจอผู้คนเนืองแน่นรอคอยเก็บภาพประทับใจยามพระอาทิตย์โผล่ขึ้นบนท้องฟ้า แต่รออยู่นานตั้งแต่ ตี5กว่าก็ยังไม่เจอพระอาทิตย์ขึ้น เพราะหมอกหนามาก จน 7 โมงเช้า เวลาที่ทุกคนรอคอยจึงมาถึง พระอาทิตย์โผล่พ้นก้อนเมฆออกมา ไม่โผล่จากขอบฟ้าไม่เป็นไร ธรรมชาติสวยงามเสมอ
จากที่ได้ภาพประทับใจจากธรรมชาติเรียบร้อยแล้่ว เราก็เปลี่ยนเสื้อผ้าล้างหน้าตา ออกเดินทางกลับระหว่างทางก็ผ่านจุดชมวิวหลายที่ รวมถึงสถานที่ถ่ายทำภาพยนต์เรื่อง รักจัง ก็คือร้านกาแฟรักจังนั่นเอง ดูเป็นธรรมชาติดี วิวไม่สวยเท่าไหร่ แต่มีหมอกนาใช้ได้เลย
หลังจากนั้น เราก็เดินทางจะกลับโคราชบ้านเราแล้ว ระหว่างทางแวะซื้อของฝากที่กาดสันทรายเชียงใหม่ เป็นส้มสายน้ำผึ้งอำเภอฝาง ผักกูด แค๊บหมู น้ำพริกหนุ่ม และพลาดไม่ได้คือ สตอเบอรี่ เราออกจากเชียงใหม่แวะชมทัศนียภาพตามจังหวัดที่ผ่านมาเรื่อยๆ และก็มาค่ำที่จังหวัดพิษณุโลก เราพักโรงแรมก่อนถึงตัวเมือง และไปเดินเล่นไนท์บาซาร์ซึ่งก็เป็นแหล่งช้อปปิ้งของวัยรุ่นคล้ายๆกับไนท์บ้านเรา มื้อเย็นของเราเจอหอยทอดเลื่องชื่อที่รายการทีวีหลายช่องการันตีให้ ก็ไม่ผิดหวังอร่อยจริงๆ เรานอนพักผ่อนเตรียมออกเดินทางกลัีบในวัีนพรุ่งนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น